اوایل هفته گذشته احساس ضعف، سردرد و تب بر بدنم حاکم شد و نزدیک دوسه روز من رو از کار زندگی انداخت یعنی از سه شنبه تقریبا برگشتم به روال طبیعی ؛ در این چند روز از یک طرف با این مختصر بیماری دست و پنجه نرم میکردم و از طرف دیگه نگران این بودم نکنه کرونا باشه! اوجش شنبه هفته گذشته ساعت 1/5 تا 4/5 صبح بود که امون را بریده بود و چندبار تصمیم گرفتم که برم بیمارستان ولی تحمل میکردم و به خودم میگفتم الان خطر مراجعه به بیمارستان بیشتر از خوب شدنمه و این درد و مریضی رو تحمل کردم تا اینکه کم کم خوب شدم و کارهای روزانه خودم رو از سر گرفتم.
هنوز صد صفحه از کتابی که برای مطالعه دست گرفته بودم تمام نشده بود که این مریضی اومد به سراغم و برنامه مطالعاتی ام رو کامل بهم ریخت. امروز صفحه‌های پایانی این کتاب حدود 460 صفحه‌‌‌ای رو ورق میزدم و خوشحال از اینکه بالاخره این کتاب داره تموم میشه و دید بازتر و بهتری نسبت به موضوع مورد مطالعه پیدا کردم.